ابروها نقش مهمی در زیبایی چهره ایفا می‌کنند. شکل، پرپشتی و تقارن ابروها با همدیگر کار می‌کنند تا چشم‌ها را برجسته کرده و قسمت بالایی صورت را قاب کنند. اگر ابروهای نازک یا کم پشتی دارید، یک روش غیرتهاجمی وجود دارد که می‌تواند بلافاصله ناحیه ابرو را بهبود بخشد: میکروبلیدینگ.
میکروبلیدینگ یک تکنیک محبوب برای ارتقای ابرو است که باعث بهبود شکل، تعریف و ضخامت ابروها می‌شود. تکنیک میکروبلیدینگ از یک ابزار دستی تخصصی با تیغهای منحصربه‌فرد برای رسوب رنگ به لایه دوم پوست (درم) استفاده نموده و خطوط بسیار ظریفی ایجاد می‌کند که ظاهر تارهای طبیعی ابرو را تقلید می‌کند.
افراد اغلب فکر می‌کنند که میکروبلیدینگ نوعی تاتو است. درحالی‌که به نظر می‌رسد این تکنیک‌ها شبیه هم باشند، میکروبلیدینگ و تاتوی ابرو بسیار متفاوت هستند. این مقاله قصد دارد تا تفاوت‌های اصلی بین میکروبلیدینگ و تاتوی ابرو را با هم مقایسه کند.
میکروبلیدینگ چیست؟
میکروبلیدینگ تکنیکی است که توسط یک متخصص زیبایی انجام می‌شود و منجر به ابروهایی پرپشت و با ظاهری طبیعی می‌گردد. پس از استفاده از کرم بی‌حس‌کننده، برش‌های ریزی در ناحیه ابرو ایجاد می‌شود که شبیه تارهای طبیعی ابرو هستند. سپس این برش‌ها با رنگ‌دانه پر می‌شوند.
میکروبلیدینگ به لطف کرم بی‌حس‌کننده‌ای که از قبل استفاده می‌شود و برش‌های سطحی میکروبلید، نسبتاً بدون درد است. خونریزی نیز در این روش بسیار کم و یا حتی اصلاً وجود ندارد. مقدار کمی رنگ‌دانه استفاده می‌شود که به ماندگاری رنگ در داخل برش‌ها و جلوگیری از پخش‌شدن آن به اطراف کمک می‌کند.
میکروبلیدینگ باگذشت زمان کم‌رنگ می‌شود و ماندگاری نتایج آن می‌تواند بین 1 تا 2 سال باشد. با این حال، برای ماندگاری بیشتر نتایج، افراد می توانند به صورت دوره ای تحت جلسات ترمیمی قرار بگیرند.
تتو ابرو چیست؟
تتو ابرو همانند هر تاتوی دیگری عمل می‌کند. تتو کار از یک سوزن مخصوص تتو که به جوهر آغشته شده و به یک دستگاه متصل است، استفاده می‌کند. سوزن با حرکتی ضربه‌ای به‌سرعت در لایه‌های عمیق‌تر درم (لایه دوم پوست) نفوذ کرده و رنگ را وارد پوست می‌کند.
تتو ابرو دائمی است، هرچند ممکن است رنگ آن باگذشت زمان کم‌رنگ شده و خطوط آن محو شوند. پس از انجام تاتو ابرو، پاک‌کردن کامل آن بسیار دشوار و تقریباً غیرممکن است.
مقایسه میکروبلیدینگ و تتو ابرو
انتخاب بین میکروبلیدینگ و تتو ابرو می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، چرا که هر دو روش مزایا و معایب خاص خود را دارند؛ لذا برای اتخاذ یک تصمیم آگاهانه، درک تفاوت‌های کلیدی این دو تکنیک ضروری است:
• میزان ماندگاری میکروبلیدینگ و تتو ابرو
تتوی ابرو فرایندی دائمی است و هنگامی که جوهر روی پوست تتو می‌شود، برای همیشه باقی می‌ماند (اگرچه محوشدن ناخواسته جوهر که در بالا ذکر شد، ممکن است). وقتی تتوی ابرو دارید، مگر اینکه با روش‌های پاک‌کردن تاتو، آن را حذف کنید، برای همیشه باقی خواهد ماند.
این موضوع با میکروبلیدینگ که نتایج آن به طور معمول حدود ۶ ماه تا ۱ سال ماندگاری دارد، کاملاً متفاوت است. در میکروبلیدینگ ازآنجایی‌که رنگ‌دانه به‌اندازه عمق تتوی ابرو نفوذ نمی‌کند، با چرخه طبیعی سلول‌های پوست، محو می‌شود. در صورت تمایل فرد برای حفظ ابروهای زیبا شده، با ترمیم‌های ساده‌ای که به‌صورت سالانه انجام می‌گیرد، می‌توان میکروبلیدینگ را تجدید کرد. ماهیت نیمه‌دائمی میکروبلیدینگ به افراد این امکان را می‌دهد که با تغییر روندها و سبک‌ها، ظاهر ابروهای خود را تغییر دهند.
• رنگ‌دانه میکروبلیدینگ و جوهر تتو
رنگ‌دانه‌های میکروبلیدینگ در انواع آلی و غیرآلی و در طیف وسیعی از رنگ‌ها وجود دارند. باگذشت زمان، رنگ‌دانه میکروبلیدینگ به‌تدریج کم‌رنگ‌تر می‌شود، اما تُن آن همچنان ثابت باقی می‌ماند. این رنگ‌دانه‌ها به طور خاص طراحی شده‌اند تا به‌مرور به نسخه‌ای روشن‌تر از رنگ اولیه تبدیل شوند و بدین ترتیب، ظاهر طبیعی فرد تا محوشدن کامل حفظ گردد.
برای تتوی ابرو از جوهر تتوی معمولی استفاده می‌شود، درحالی‌که میکروبلیدینگ از رنگ‌دانه تخصصی بهره می‌برد. نحوة محوشدن جوهر باگذشت زمان با رنگ‌دانه تفاوت قابل‌توجهی دارد. جوهر تتو با محوشدن، اغلب به‌مرورزمان به‌خصوص در لبه‌های تاتو، تغییر رنگ داده و رنگ جوهر تتوی مشکی نیز به دلیل محوشدن سریع‌تر رنگ‌دانه‌های قرمز که باعث تیرگی آن می‌شوند، به رنگ سبز یا آبی تغییر می‌کند. این امر می‌تواند منجر به ابروهایی با رنگ غیرطبیعی شود که اغلب به نظر می‌رسد با ماژیک کشیده شده‌اند. نتیجة این تغییر رنگ، ابروهایی با ظاهری بسیار غیرطبیعی است.
• فرایند انجام میکروبلیدینگ و تتوی ابرو
میکروبلیدینگ با یک ابزار دستی انجام می‌شود که فقط لایه بالایی پوست را برش می‌دهد. این روش نه‌تنها بسیار کم دردتر از تتو کردن است، بلکه آسیب کمتری به پوست وارد می‌کند و روند بهبودی را سریع‌تر طی می‌کند. همچنین، به دلیل نفوذ کم، به رنگ‌دانه (پیگمنت) کمتری نیاز است که از پخش‌شدن رنگ به سلول‌های پوستی مجاور جلوگیری می‌کند.
تاتو با دستگاه انجام می‌شود که عمیق‌تر به پوست نفوذ می‌کند. این امر باعث می‌شود تتو به‌طورکلی دردناک‌تر از میکروبلیدینگ باشد. عمق سوراخ‌ها، استفاده از رنگ بیشتری نسبت به نیاز را ضروری می‌کند که باعث پخش‌شدن رنگ به ناحیه اطراف می‌شود. همچنین زمان بهبودی طولانی‌تر است، زیرا پوست شما نیاز به ترمیم از آسیب ناشی از سوراخ‌های عمیق سوزن دارد.
• خطوط ظریف میکروبلیدینگ در مقابل ابروهای ضخیم تتو
هنرمندان میکروبلیدینگ آموزش‌دیده در ترسیم دستی خطوط ظریفی مهارت دارند که ظاهر و شکل طبیعی تارهای ابرو هر فرد را تقلید می‌کند. این خطوط با ابروهای طبیعی شما ترکیب می‌شوند تا ظاهری ایجاد کنند که اغلب از حالت واقعی قابل‌تشخیص نیست.
حتی برای ماهرترین تتو کارها، دستیابی به خطوط ظریف میکروبلیدینگ با سوزن تتو دشوار است. ابروهای تتو شده تمایل به داشتن ظاهری توپرتر دارند و بیشتر شبیه به پرکننده ابرو به نظر می‌رسند تا ابروهای طبیعی.
• میزان نتیجه ظاهری طبیعی
میکروبلیدینگ در مقایسه با تتوی ابرو که ظاهری “کشیده شده” و صاف دارد، نتیجه‌ای بسیار طبیعی‌تر ارائه می‌دهد. این به این دلیل است که تکنیک میکروبلیدینگ تارهای بسیار نازکی شبیه به تارهای مو ایجاد می‌کند که با الگوی رویش طبیعی ابروهای فرد مطابقت دارد. یک تکنسین میکروبلیدینگ ماهر می‌تواند نواحی تحت درمان را به‌گونه‌ای نشان دهد که گویی ابروهای طبیعی فرد با تراکم بیشتری ظاهر شده‌اند.
• میزان درد
تتو کردن می‌تواند نسبتاً دردناک باشد، به‌خصوص اگر در ناحیه‌ای حساس مانند صورت انجام شود؛ اما تکنیک میکروبلیدینگ با درد بسیار کمتری همراه است، به‌ویژه اگر قبل از شروع درمان، ناحیه ابرو با لیدوکائین بی حس شود. اکثر بیماران احساس ناشی از میکروبلیدینگ را مشابه با موچین برداشتن ابرو توصیف می‌کنند.
مزایا و معایب میکروبلیدینگ
از مزایای انجام عمل میکروبلیدینگ ابرو می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:
• درد کمتر: میکروبلیدینگ در مقایسه با سایر روش‌های آرایش دائم مانند میکروپیگمنتیشن، به دلیل استفاده از تیغهای ظریف‌تر، درد کمتری دارد.
• بهبودی سریع: بهبودی ناحیه تحت درمان پس از میکروبلیدینگ به‌سرعت اتفاق می‌افتد و معمولاً طی چند روز قرمزی و تورم فروکش می‌کند.
• ظاهری طبیعی: میکروبلیدینگ با ایجاد خطوط باریک شبیه مو، ظاهری بسیار طبیعی به ابروها می‌بخشد.
• ثبات رنگ: رنگ‌دانه‌های استفاده شده در میکروبلیدینگ در طول زمان تغییر رنگ نمی‌دهند.
میکروبلیدینگ ابرو در کنار مزایای متعددی که ارائه می‌دهد از معایبی نیز برخوردار است که در اینجا به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:
• نیمه‌دائمی: میکروبلیدینگ برخلاف تتو، دائمی نیست و نیاز به ترمیم دارد.
• نیاز به ترمیم: برای حفظ ظاهر مطلوب ابروها، باید هر 1 تا 3 سال یکبار میکروبلیدینگ را ترمیم کرد.
• هزینه بالا: میکروبلیدینگ به‌طورکلی از سایر روش‌های آرایش دائم مانند هاشور ابرو با مداد گران‌تر است.
مزایا و معایب تتوی ابرو
تتوی ابرو نیز مانند هر تکنیک زیبایی دیگری شامل مزایایی ازجمله موارد زیر می‌باشد:
• مناسب برای پر کردن قسمت میانی ابرو: تتوی ابرو می‌تواند برای پر کردن ناحیه میانی ابرو که معمولاً کم موتر است، ایده‌آل باشد.
• به‌طورکلی کم‌هزینه‌تر: در مقایسه با برخی روش‌های دیگر مانند میکروبلیدینگ، تاتوی ابرو معمولاً از لحاظ قیمت مناسب‌تر است.
• نتایج دائمی: تتوی ابرو برخلاف تکنیک‌هایی مثل سایه ابرو با مداد، نتایجی دائمی به همراه دارد.
از معایب تتوی ابرو می‌توان موارد زیر را نام برد:
• ظاهری شبیه به آرایش، نه ابروی طبیعی: تتوی ابرو ممکن است ظاهری شبیه به آرایش ابرو داشته باشد تا اینکه نمایی کاملاً طبیعی از ابرو را به ارمغان آورد.
• دوره نقاهت طولانی‌تر: تتوی ابرو نسبت به برخی روش‌های دیگر، نیازمند دوره نقاهت طولانی‌تری است.
• احتمال پخش‌شدن یا تغییر رنگ جوهر: باگذشت زمان، احتمال دارد جوهر تاتوی ابرو پخش شود و یا رنگ آن تغییر کند.
انتخاب کدام روش برای شما مناسب است؟
میکروبلیدینگ و تتو ابرو هر دو مزایا و معایبی دارند. بررسی تک‌تک این روش‌ها می‌تواند به شما در انتخاب بهترین گزینه برای زیباسازی ابروهایتان کمک کند.
بعد از اینکه تصمیم خود را گرفتید، یک متخصص زیبایی که در میکروبلیدینگ مهارت دارد و یا یک تتو کار که به طور خاص روی ابرو و آرایش دائم تمرکز دارد را انتخاب کنید. برای اطمینان از کیفیت کار، نمونه کارهای قبل و بعد از مشتریان قبلی آن‌ها را مشاهده کنید و قبل از انجام عمل، با خواندن نظرات مشتریان قبلی، با هنرمند موردنظر خود بیشتر آشنا شوید.
